Gisteren op 4 januari 2012 hebben we de treinreis besproken naar Bangkok. Ja......we moeten toch een keertje terug. Eerst op de kaart uitgezocht waar het station zich bevindt en/of de afstand door twee oude vellekes te belopen is. Vier kilometers over zeer rottige trottoirs moeten te doen zijn. We schreven al eerder over deze voetgangerspaden. We heben gemerkt dat het riool onder dit plaveisel verstopt zit. Vele betonnen deksels met afvoergaten kruisen je pad. Ze liggen altijd ietsje dieper dan het voetgangersdeel van de straat. Dus voortdurend oppassen dat je je nek niet breekt. Om de hitte van de dag enigszins voor te zijn, gingen we om half elf op pad. Via de oude stadspoort, over het plein de Thapae Road in en dan rechtdoor richting Nawarat Bridge die je over de Ping River brengt. Daarna de Charoen Muang Road volgen, langs het hoofd-postkantoor, zo naar het grote station.
Wanneer je 4 kilometer te voet doet, dan is daar normaal gesproken een bepaalde tijd voor. Maar dit gegeven gaat niet op voor Thailand. We vertelden al eerder over de miserabele toestand van de trottoirs. Dan kom er nog iets bij. Je wordt door alles en nog wat afgeleid. Winkeltjes, stalletjes, eettentjes, bezige mensen, tuk-tuks, drukte, scootertjes en auto's. Toen we op een muurtje in de schaduw zaten om de benen wat rust te geven, telde ik.........in een mum van tijd wel 8431 scootertjes. Bij wijze van spreken dan. Het lijkt erop of heel Thailand zo'n lichte motor bezit. Als je wilt oversteken, moet je echt rekening met die zacht knetterende apparaten houden. Ze krioelen als brommende muggen door het verkeer. En ze zijn zo wendbaar, ongelooflijk. Je hebt ze ook met zijspan. Ze vervoeren er ook alles mee. Soms zit zo'n bakje vol met kindjes en dan achterop de scooter een duo passagier. Het toppunt was een scooter met vier mensen erop, waarvan zelfs een baby.
Een glaasje water voor het welzijn van de geesten zomaar op straat.
Dan opeens dit weer, tasjes in soorten en maten.
Het vrouwtje doet haar best...ach een tasje meer of minder.
"Kiek, even rustig, ik moet de spullen opbergen".
Even poseren voor zo'n ouderwetse betjak.
Geen commentaar!
Dat is zo'n scootertje.
De Ping-River.
Door dit soort dingen word je volledig van je bestemming ......Het Station......afgeleid. Normaal zou je er in een drie kwartier kunnen zijn. Wij doen er wel een paar uur over. Trouwens dan hebben we het nog niet over de hitte gehad. Blijf uit de zon. Doe het rustig aan. Drink veel. En........het was inmiddels snikheet geworden.
Nadat we over de Nawarat-brug aan de andere oever van de Ping River terecht kwamen, zijn we flink doorgelopen. Natuurlijk kwamen we hier ook weer de meest uitzonderlijke dingen tegen. Kijk maar mee.........
Pin automaten, je vindt ze overal.
Art galleries met inheemse kunst.
IJzerwaren...bakken vol !!!
Motorhelmen en bananen naast elkaar.
Gesloopte scooters...kan het nog gekker !!!
Kado artikelen, verpakt in geel cellofaan.
Rieten hangstoelen met dikke kussens erin.
Het bruidspaar................
En dan.........eindelijk.......het station. Daar ging het vandaag toch om. We zouden kaartjes voor Bangkok kopen. Prikdatum 20 januari. En dan met de nachttrein......... Toen we voor het loket stonden, hebben we eerst gevraagd of we konden bespreken voor die datum. Geen bezwaar. Een keurig nette treinbeambte stond ons te woord en legde het een en ander uit. We nemen een open coupe met stapelbed, mannetje beneden...vrouwtje boven. Vertrektijd uit Chiang Mai 14.50 uur, aankomst Bangkok 5.30 uur in de ochtend. Lijkt ons reuze spannend met een ouderwetse tjoek.......tjoek. Nou zo old fashioned zijn die wagens niet. Kijk zelf maar.
De prijs viel ons reuze mee.......580 Baht per persoon. We hopen in de trein te kunnen slapen. In de bus ging dat gewoon niet, beetje dommelen....dat was alles....gevolg.....gebroken de volgende ochtend.
Nadat de kaartjes geregeld waren, zijn we uitgegaan op een hapje. De stations-restauratie bracht uitkomst.....allebei een schaal noodle-soep....de lekkerste ooit. Dit was echt smikkelen en smullen. Een lekker windje bracht de nodige verkoeling en een flesje koud water leste onze dorst. Als toe....een heerlijke ijsco, die was dubbel lekker omdat de locatie waar we nu zaten heel knus was.
We blijven Thailand en in het bijzonder Chiang Mai een prachtige reisbestemming vinden.Je kunt aan zoveel leuke dingen deelnemen. Het weer is in de droge periode heel aangenaam, soms weleens te heet. Hier in Chiang Mai zijn de nachten over het algemeen heerlijk koel. We hebben gehoord dat de temperatuur in het bergdorp Pai nog aangenamer is. Het dragen van een trui of vest in de avonduren is daar geen overbodige luxe. Volgende week gaan we drie dagen Pai doen, we huren er een scooter en gaan de bergen eens verkennen of onveilig maken. Bijzonderheden volgen nog.
Nou met de treinkaartjes opzak zijn we vol goede moed aan de terugweg naar ons guesthouse begonnen. Delen van onze route lagen in de zon. Puffen en zweten. Maar doordouwen moet gewoon. Het is onze eer te na om een tuk-tuk te nemen. Opeens ontdekten we een grote markthal, dat was een hele afleiding. We hebben onze ogen er weer uitgekeken. Neem bv de afdeling tweedehands kleding. Je weet niet wat je ziet, tafels en rekken vol, gewassen en opgekalefaterd. Toch is er een markt voor ondanks de goedkope nieuwe kleding. De hele markthandel is trouwens een zaak van de vrouwen en meisjes. Zij doen het. Kopen en verkopen, handelen en incasseren. En.......ze doen het goed !!! Omdat het er toch wel heet was, weinig wind, zijn we rap weer naar buiten gegaan. Het zwaarste stuk moest nog volgen en dat was over de rivier. We liepen op 't laatst op onze tanden, elk bankje, muurtje, zitje was de onze. Maar we bleven genieten ondanks die verschrikkelijke hitte. Toen we uiteindelijk op ons plein waren, zijn we daar breeduit op een bank gaan zitten in de schaduw bij het water. Een I J S C O gaf ons weer de nodige energie.
Na gedane arbeid is het goed rusten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten