donderdag 26 januari 2012

LAATSTE DAG .......TERUGREIS !!!

Donderdag 26 januari 2012

We vliegen vannacht  om 2.30 uur Thaise tijd terug naar Nederland met China Airlines. Om 9.00 uur in de morgen hopen we in Amsterdam aan te komen.


Om 7 uur vanmorgen opgestaan. Ontbijt op bed gemaakt. Lekker douchje genomen. Was nodig na een warme nacht. Wij kunnen niet met de airco aan slapen, zo' n apparaat maakt veel herrie, bovendien vinden we het te koud dan.
 Na al deze dingen de koffers onder handen genomen. Eerst die van mijn lieve vrouwtje. Ik moet  haar hierbij echt helpen. Het inzicht in het opbergen van de spullen heeft Maukie niet, mannetje moet er echt aan te pas komen. De beste manier om een koffer te pakken is. Daar gaat ie. Eerst alle laden en kasten leegmaken. Spullen op het bed leggen en goed kijken wat er onderin de koffer kan en moet. Systematisch daarna de bagage zo neerleggen en stouwen dat alle ruimte die je hebt ook daadwerkelijk economisch benut wordt. In een uur tijd hadden we het klusje geklaard en stonden de suitcases gereed om naar beneden te verhuizen. 20 Kilogram mag er geladen worden....per koffer. Daarna zijn de rugzakken aan de beurt voor het overige.Zij mogen 6 kilo per rugzak hebben.
Wachten in Siam II
Om elf uur moet je uitboeken, dus je kamer verlaten. De tijd die dan tussen elf uur en je vertrek naar het vliegveld ligt moet je op een of andere manier zien door te komen. Wij moesten om 11 uur in de avond gereed zijn om naar het vliegveld gebracht te worden. Natuurlijk zijn we niet in Siam II blijven zitten. We gingen gewoon de hort op. In de Gecko-Bar hebben we geluncht en ons blog bijgewerkt. Wat een hitte vandaag, geen wind, vochtig en wel 35 graden. Dat was echt zweten. Konstant en bij de minste geringste beweging word je nat van het transpireren.Na de lunch hebben we de stoute schoenen toch maar aan getrokken om wat te wandelen. Je moet tenslotte de tijd zien door te komen die je hebt. Wij verzeilden in een wijk waar we eigenlijk nog nooit geweest waren. De trottoirs waar we liepen waren totaal overspannen met tentdoek. Daaronder allerhande winkeltjes met de meest uiteenlopende artikelen. Van slippers tot damesondergoed. Van visrokerijtjes tot kippenbakkers. Van sinaasappelsap tot bamisoep. Van fruit tot verse worst. Ook kwamen we supermarkjes tegen, die zijn gevestigd in de winkelruimte die altijd op de begane grond te vinden is. Ook hier een keur aan artikelen en eetwaar. Kijk maar even mee.






Deze kip hebben we meegenomen naar het park bij de rivier.
Voor 40 Baht hebben we een stuk laten inpakken.
Schoenen repareren in de buurt van de viskraam.
Wat is dit????
Vrouwtje kijkt aandachtig toe.
Tjonge.....Tjonge......wat een hitte. We werden bijna bevangen. Snel naar de rivier. Lekker stuk kip laten inpakken. Watermeloen meegenomen. Flesjes water hadden we bij ons. Op een bankje in de schaduw hebben we ons gelaafd en heeft deze blogartiest de kip lekker opgepeuzeld. Nog nooit zo' n lekker gekruide kip gegeten. M' n vingers heb ik nog !!!
Ook hier in het park was de temperatuur zeker 35 graden. Wind was er niet. De rivier koelde niet af. Vaak is het in dit park goed uit te houden. Altijd is er wind vanaf de rivier, behalve nu.
De rivier.
Een duwboot
Tot zonsondergang gebleven
Een plaatje he.........
Dat proberen we straks in het vliegtuig te doen !
Onze bagage was tijdens onze afwezigheid opgeslagen in the storage-room. Om 21.00 uur zaten we weer in Siam II. Daarvoor hebben we ons favoriete kostje gekocht: STICKY  RICE MET MANGO. Een biertje erbij en als toetje een kuipje yoghurt. 
Om 22.30 uur werden we met een busje opgehaald. Dag Siam II.....Dag Bangkok.....Dag Gecko Bar.......Dag alle bekende plekjes. De rit naar het vliegveld vlotte goed. Met een half uur was het bekeken.
Daarna volgt het zoeken naar de China Airlines departure afdeling, om in te checken. Wij moesten ons melden bij loket Q, helemaal achterin de incheckhal. Je moet dit allemaal zelf uitzoeken, het staat nergens op je papieren vermeld. De bagage konden we aan het loket op de lopende band zetten. Paspoorten werden nagekeken en gecontroleerd met de computer. Na accoordbevinding rolden de tickets uit de printer. Toen volgde de procedure bij de visum-autoriteiten. Je moet weer voor een camera gaan staan, er wordt vergeleken of je wel degene bent wie er in het paspoort staat. Nauwkeurig kijkt men alles na, neemt het ingevulde formuliertje uit je paspoort dat je bij binnenkomst in Thailand hebt gekregen. Stempels volgen en dan kun je doorlopen naar niemandsland. Wat daarna komt is echt nodig. Je wordt van top tot teen doorgelicht. Alles moet uit je zakken. Horloge af. Riem af. Schoenen uit. Handbagage in leveren. Daarna wordt je nogeens doorgelicht. Alles was ok op 1 ding na. De scanner van de handbagage geeft aan, dat er iets niet in orde was."  Er moet een schaartje in een rugzak zitten " , opperde de controleuse. "Een schaartje"??? " Ja de scanner geeft dat aan". Kleintje had een helder moment: " Ja, ik weet het al, in het verbandetuitje zit er een". In de rugzak gezocht, etui eruit, openen en ja hoor.... " het schaartje". Knap he. We moesten het inleveren.
Na dit noodzakelijke gedoe konden we alle spullen weer opbergen, schoenen aandoen en doorlopen. Via de belastingvrije afdeling met drank, parfums, juwelen, horloges enz enz moesten we naar Gate G3.



 Nog  even en dan gaan we........
Bij Gate G3 moesten we nog even wachten om het toestel in te kunnen. Een blik op onze horloges gaf aan dat het bijna half drie in de ochtend van 27 januari was. Gaap.....gaaaaaaap.....gaap.
Eindelijk .......via de gate het toestel in. Wij hadden de stoelen A en B43 aan bakboordzijde. Maukie aan het raam en ik in het midden. Vrij snel steeg de machine op, onze oren klapten dicht, de lichtjes van Bangkok verdwenen langzaam uit het zicht. VAARWEL BANGKOK......DOEI THAILAND........WE KOMEN ZEKER TERUG !!!.
De laatste controle.

In het toestel .
Kleintje in stoel A 43.
In het toestel.
In de lucht.
De totale reisafstand van Bangkok naar Amsterdam is 9646 km, de vlucht duurt bijna 10 uur, de vlieghoogte is ongeveer 10 kilometer. De snelheid ongeveer 950 km per uur.
Om half negen kwamen we aan op Schiphol.











.












EEN RED SNAPPER IN DE MACARONI CLUB

Woensdag 25 januari 2012.
Over de regen hebben we al iets geschreven en laten zien. Toen we uit Siam II weggingen woei het en toen we de neuzen buiten de deur staken regende het pijpenstelen. Optimistisch begonnen  we aan onze  dagelijkse tocht naar de Gecko Bar. Nou dat was een totale misrekening. Het plensde.....met bakken kwam het eruit. We moesten schuilen onder een overkapping. Plotseling weerlicht en keiharde donderslagen.....ingeslagen!
Toen het ietsje minder werd zijn we tussen de druppels door naar onze stamkroeg gelopen. Daar waren de tafeltjes die buiten de luifel of grote parasol stonden nat en verlaten. Wij konden nog een plaatsje bemachtigen onder de overkapping, een dak van golfplaten. We zaten weliswaar bijna op de lip van de kokkie, maar we bleven droog en waren in staat aan dit blog te werken. Af en toe moesen  we even opzij om het bedienend personeel de ruimte te geven. Ook moesten we soms schone glazen aanreiken.

Grote parasols beschermden de mensen
Laat in de middag zijn we Bangkok onveilig gaan maken. Weer zijn we uitgekomen op plekjes waar we nooit eerder geweest waren.Voor sommigen is Bangkok een crime. Voor ons is het een plek waar je nooit uitgekeken raakt. Een city die barst van het leven. Met zijn vele inwoners, auto's, tuktuks, bussen, scooters en uitlaatgassen. Op een gegeven moment belandden we in een hal waar alleen maar loten werden verkocht. Op lange houten tafels liggen de lotjes uitgestald, wel duizenden met de nummers naar boven. Uitzoeken maar. 
Geen natte haren......
Duizenden lootjes

Een hal vol lootjes.........
Straat in en straat uit liepen we. Je wordt vaak aangetikt en gvraagd of je iets wilt kopen. Als je nee zegt even goede vrienden. Ze zijn het gewend. Duizenden touristen komen daar. Bij een tentje met horloges zijn we even gestopt en wat denken jullie, ons mam zocht een mooie Omega uit, een supermooi en plat ding. Voor de prijs hoef je het niet te laten. Doorgelopen en in een tuin zagen we deze figuur. 
 
Grappig of niet.
Via een soort passage kwamen we in een andere straat. Hier niet zoveel shops, maar wel erg veel restaurantjes. Onze buiken begonnen te rammelen. Toen we bij de Macaroni Club aankwamen, de menukaart zagen en de sfeer en gezelligheid proefden waren we onmiddellijk verkocht. 

En nu de "RED SNAPPER". Raadt maar eens........We zagen hem op de menukaart. Nog even geduld.........Hij wordt gegrild en overgoten met de heerlijkste kruiden. Dan wordt hij opgediend op een brede schaal. We gaan het verklappen. Een kanjer van een zoetwatervis. Als je in Thailand komt moet je zeker nemen. Zo mals......zo lekker.....je eet je vingers erbij op. 
De Red Snapper !!!
We wachten op French Fries
Vissen aan het plafond
Cheers Kiekje.....lekker he die Snapper
In de Macaroni Club
Heel gezellig daar.
Zicht naar buiten
Zomaar
En dit ook.
Door 4 vrouwen je haar laten doen.